Bardzo krótkie, ale niezwykle bogate w treść słowa Ewangelii. Dwie najważniejsze dla nas postacie Wielkiego Postu. Jezus i Jan Chrzciciel. Ich odosobnienie, wyjście na pustynię i post przekonują nas, że są takie momenty, kiedy trzeba zwolnić. Takim czasem jest czterdziestodniowy okres, jaki daje nam do wykorzystania Kościół.
Podejmując decyzję o świadomym przeżyciu tego czasu wzrastamy w naszej wierze, bo decyzje z poziomu serca, konsekwentnie realizowane budują i umacniają człowieka. Wyrzekając się pokus współpracujemy z Łaską i zbliżamy się do Stwórcy. Jeśli bowiem potrafimy zrezygnować z tego co łatwe, przyjemne i przemijające, wygrywamy życie wieczne. Takie życie, które jest prawdziwe, bowiem szczęście osiągnie się tylko wtedy, jeśli miłuje się Prawdę. Wykorzystajmy sprzyjające okoliczności wielkiego postu, który obfituje w momenty ciszy i zadumy. Jeśli możemy, przyjmijmy na sienie wyrzeczenia, które pozwolą nam jeszcze bardziej poznać własne słabości.
Może warto wyjątkowo przeżyć ten czas, nie podejmować jednego postanowienia, ale każdego dnia, podczas porannej modlitwy poprosić Boga, by wskazał nam te obszary w naszym życiu, które wymagają pracy i większego zaangażowania. Jeśli będziemy uważni, gdy spowolnimy tempo życia i przyjrzymy się własnemu postępowaniu, to każdego dnia odkryjemy te sfery, w których jest wiele do zrobienia, by zniwelować pokusy. Bo właśnie czas wielkiego postu, to moment gdy Kościół mobilizuje nas, byśmy odnieśli nad pokusami zwycięstwo. Do tego potrzebujemy mądrych, codziennych wyborów i decyzji. <Ks. Łukasz>
I Niedziela Wielkiego Postu
I Niedziela Wielkiego Postu
