„Jeśli kto mnie miłuje będzie zachowywał moją naukę”.
Uczniowie są przygotowywani do kolejnego wydarzenia, spinającego razem mękę i zmartwychwstanie. Czterdziestego dnia od tych wydarzeń Jezus powróci do swojego Ojca. Odtąd nie będą już odczuwali Jego fizycznej obecności. Stąd też kolejna nauka, która ma przypominać, że jeżeli będziemy zachowywać wszystkie przykazania, postępować według wskazówek, to zawsze będziemy znajdowali się blisko Boga.
Słyszymy „jeśli kto mnie miłuje”. To jest początek i wyznacznik całej reszty. Od miłości wszystko się zaczyna i na miłości kończy. Każdy z nas ma bardzo prosty wybór. Nie ma w życiu żadnych półśrodków. Będziemy wybierać dobro lub zło. Nie ma innej możliwości. Dla tego kto kocha nie jest trudno postępować właściwie, wszelkie wybory stają się łatwiejsze bo zakorzenione są w tej miłości.
Ziarna dobra i zła każdy nosi we własnym sercu. Żyjąc w świecie karmimy się co dzień różnymi wartościami. Jeśli przyjmiemy więcej złych, nieodpowiednich treści to pozwolimy żeby w naszym życiu wyrastały chwasty. Kiedy jednak podejmiemy pracę nad sobą i będziemy szukać dobra oraz je w sobie pielęgnować, w naszym życiu zakwitną dobre owoce właściwych wyborów. Zróbmy wszystko, by na końcu nasze życie przypominało piękny i zadbany ogród, a nie ugór porośnięty chwastami nie do wykorzenienia. Wówczas my także, we właściwym każdemu czasie będziemy mogli powrócić do Ojca i cieszyć się wiecznością w niebie.
