Uroczystość wszystkich świętych powinna być dla chrześcijanina jednym z najradośniejszych dni. Uświadamia nam bowiem, że także i dla nas jest przygotowane miejsce w Niebie i dzięki temu, co dokonamy na ziemi, możemy znaleźć się pomiędzy świętymi. W świecie jest tak wiele smutku. Ludzie ciągle troszczą się i martwią o byt doczesny, próbują każdego dnia rozwiązywać wiele problemów dotyczących zdrowia, pracy zawodowej, nauki, wychowania dzieci itd. Przez tzw. zabieganie codzienne zapominamy o radości, o najważniejszej naszej powinności, jaką jest dążenie do świętości. Dlatego dzisiejsza uroczystość ma nas na chwilę zatrzymać, ale nie jedynie po to byśmy w zadumie wspominali naszych bliskich zmarłych, ale przede wszystkim dlatego, byśmy zechcieli na nowo zobaczyć cel własnej drogi.
Dzisiejsza Ewangelia daje wskazówki jak to zrobić, by świętość osiągnąć. Wielokrotnie zapewne słyszeliśmy bądź czytaliśmy treść owych błogosławieństw. Może nawet wydają nam się bardzo dalekie i niemożliwe do spełnienia. Czy właśnie dlatego poddajemy się i nie chcemy podjąć trudu realizacji tychże? Przecież nie ma żadnego ryzyka, możemy jednak zyskać niesamowicie dużo. Pan Bóg będzie nam błogosławił zawsze jeżeli na to przyzwolimy.
Błogosławieni to ludzie szczęśliwi, to ludzie świadomie wybierający między dobrem i złem, kierujący się w swoich wyborach troską o drugiego człowieka. To również ci, którzy potrafią przyjąć cierpienie, jeśli to przybliży ich do Chrystusa. Z cierpliwością pełną miłosierdzia służą innym nie czując się przy tym gorszymi.
Może warto w tym roku pomyśleć inaczej o uroczystości wszystkich świętych. Zostawić to co zewnętrzne na drugim planie, a skupić się na analizie własnego dążenia do Zbawienia. Podnieść głowę, uśmiechnąć się, odrzucić lęk i obawy, troski i zniechęcenie. Nieść innym radość, pokazywać, że święty to nie znaczy nudny, ale radosny i wybrany, bo pobłogosławiony przez Boga.
