W dzisiejszym dniu obchodzimy Święto Podwyższenia Krzyża. Dzień, który przypomina nam i uświadamia jak wielką rolę powinien odrywać krzyż w naszym życiu. Po raz kolejny musimy pochylić się nad wielką miłością jaką Bóg okazał wobec człowieka. Chrystus mógł odmówić i nie wypełnić woli swojego Ojca. Jak wówczas wyglądałoby nasze życie bez perspektywy Zbawienia?
Tymczasem byśmy mieli szansę przebywać w wieczności i oglądać Ojca twarzą w twarz musiała dokonać się ofiara. Dzięki temu możemy wyznawać, że Jezus jest naszym Panem, a jak często korzystamy z tej sposobności? Czy pamiętając o wielkim dziele odkupienia adorujemy Krzyż Chrystusa?
Krzyż nie jest znakiem hańby jakim widzieli go Żydzi. Nie jest pośmiewiskiem. Krzyż jest znakiem miłości i nadziei. Jest zaproszeniem dla każdego z nas. Bowiem, gdy go przyjmiemy wówczas zaprosimy i przyjmiemy do naszego życia Chrystusa. On nawet na krzyżu modlił się za swoich oprawców. W tym też pokazuje nam cel i drogę. Celem jest zbawienie a drogą krzyż. Jeśli z wiarą i nadzieją będziemy prosić o wszystko wówczas Bóg wysłucha modlitw tak, jak wysłuchał swojego Syna w Jego ostatniej godzinie. Bo Bóg nie posłał Swego Syna by wypominać nam nasze potknięcia, ale byśmy mieli przewodnika w drodze do życia wiecznego.
Zastanówmy się dzisiaj w jaki sposób my podchodzimy do tajemnicy krzyża. Czy z odpowiednią czcią wykonujemy ten znak w czasie każdej modlitwy. Czy potrafimy zatrzymać się przed Krzyżem Zbawiciela i podziękować Mu za to, że dzięki Jego męce i śmierci możemy radować się perspektywą życia wiecznego.
