Uroczystość Wniebowzięcia NMP.

Na podstawie tradycji apostolskiej święto było obchodzone już w V wieku w Rzymie. Cesarz Maurycy (582-602) rozszerzył je na cały Kościół Wschodni. Od VII wieku obchodzono je w Rzymie, a upowszechniło się w całym Kościele w VIII wieku. Było to największe ze świąt ku czci Maryi. Wśród wiernych panowało przekonanie, że Matka Boża nie podzieliła zwykłego losu ludzi, ale została wzięta do nieba z duszą i ciałem. Ojcowie wschodni są przekonani, że Maryja po prostu zasnęła i przebudziła się już w niebie, dlatego też na Wschodzie święto nazywane jest świętem Zaśnięcia Maryi. U nas uroczystość nosi również nazwę Matki Boskiej Zielnej, ponieważ w ten dzień poświęca się wianki z ziół i kłosów.

Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny należy do najstarszych i najbardziej uroczystych świąt maryjnych. Powstało na gruncie orzeczenia Soboru Efeskiego o Bożym macierzyństwie Maryi. Jest to święto, w którym wspomina się doskonałość i szczęśliwość, do jakiej została przeznaczona, uwielbienie Jej niepokalanej duszy i dziewiczego ciała, doskonałe upodobnienie do Chrystusa zmartwychwstałego. Jest to uroczystość, przez którą Kościołowi i społeczności ludzkiej zostaje przedstawiony obraz i niosący pociechę dowód, że spełnia się ostatecznie nadzieja, gdyż mające kiedyś nastąpić uwielbienie jest szczęśliwym przeznaczeniem tych wszystkich, których Chrystus uczynił braćmi.

 

 

 

Przewodnik grupy 5.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *