To ostatni dzień, dziękuję Bogu za pogodę….tą piosenką o 6 rano rozpoczęliśmy ostatni dzień wędrówki. Uświadomiliśmy sobie, że wszystko musi mieć swój koniec. Z jednej strony to piękne, bo od celu wędrówki oddziela nas kilkanaście kilometrów. Złożymy u stóp Matki to wszystko, co przez cały rok działo się w naszym życiu i co dźwigaliśmy przez tyle dni. Wszystkie troski, problemy, radości, wdzięczność. Pielgrzymujemy, bo wierzymy, że Matka przyjmie każdą, nawet najmniejszą intencję. Ostatni raz w tej drodze zaśpiewaliśmy godzinki, odmówiliśmy różaniec. Po raz kolejny wysłuchaliśmy konferecji pamiętając o tym, że w pielgrzymowaniu najważniejsza jest droga. Ciągła gotowość do wychodzenia i zmiany w swoim życiu tego co można naprawić. W Krzepicach na postoju każdy znas mógł ucałować krzyż, za którym szliśmy od Poznania, by w ten sposób adorować Chrystusa. Tam też ksiądz przewodnik podziękował tym, którzy pomagali dbać o to by pielgrzymi mieli wszystko co potrzebne, klerykowm, siostrom, drogówce, porządkowym, służbie medycznej, zespołowi, kierowcom. My podziękowaliśmy kapłanom za to, że z nami są, że prowadzą nas do Matki i do Zbawienia. Każdy pielgrzym otrzymał dyplom odbycia pielgrzymki oraz różowy szalik byśmy byli dobrze widoczni.Dotarliśmy do alei brzózek w Częstochowie. Tam ubraliśmy nasze szale i inne różowe części garderoby. Trzymając w dłoniach chorągiewki dotarliśmy na wały jasnej góry. Tam powitał nas ksiądz kapelan, a kilka słów skierował ksiądz arcybiskup. Tradycyjnie położyliśmy się na trawie oddając hołd Jasogórskiej Królowej. To moment, w którym już nic więcej się nie liczy. Następnie czekając na swoją kolej weszliśmy przed święty obraz. Kilka minut mogliśmy modlić się przed cudownym wizerunkiem i prosić o dobre owoce pielgrzymki. Wspólny czas zakończyliśmy uczestnicząc w popołudniowej Mszy na wałach. Trudno się rozstawać, ale pielgrzymka nie kończy się dziś, ona trwa przez kolejne miesiące, jak długo to zależy tylko od tego jak będziemy dbać o owoce tego wędrowania. <Kasia>
